daginfo.nl
Een verzameling van lokaal, regionaal en landelijk nieuws in een handig overzicht.
Google
Dit domein (daginfo.nl) is te koop. Interesse? Neem contact met ons op via info@daginfo.nl

Vr. 29 Maart 2024
Week 13

Geselecteerde regio:
Soest

Regio:
RTV Utrecht --==Storing==--
Door een storing kan dit deel niet weer worden gegeven

  • Door een storing kan dit deel niet weer worden gegeven
NU.nl
Het laatste nieuws het eerst op NU.nl

NOS Nieuws
NOS Nieuws

  • De Amerikaanse universiteit Harvard heeft een kaft van mensenhuid laten verwijderen van een boek. Dat lag al sinds 1934 in een van de bibliotheken van de universiteit. Pas in 2014 ontdekten onderzoekers dat de kaft van het boek bestaat uit mensenhuid.

    Het boek heeft de titel Des Destinées de l'Ame en het is geschreven door de Fransman Arsène Houssaye rond 1880. Het is een filosofisch boek over de ziel.

    De schrijver zou het boek aan een vriend hebben gegeven. Die vriend, een arts, zou de kaft van mensenhuid hebben aangebracht op het boek.

    Geen toestemming eigenaar huid

    De huid was van een overleden psychiatrische patiënte die door de arts werd behandeld. Ze overleed aan een beroerte en toen niemand haar lichaam claimde, besloot hij haar te villen.

    De dokter voegde aan het boek een kaartje toe. Daarop stond dat een boek over de menselijke ziel een menselijke omslag verdient. Ook schreef hij op het briefje dat je de poriën in de huid nog goed kunt zien als je goed kijkt.

    De universiteit zegt dat degene van wie de huid was nooit toestemming heeft gegeven voor het gebruiken van haar huid voor het maken van een boekenkaft.

    In 2014 noemde Harvard de ontdekking nog "goed nieuws voor bibliofielen en kannibalen". Critici vonden dat weinig respectvol en wezen op de voorbeeldfunctie van de universiteit, een van de meest prestigieuze wetenschappelijke instellingen in de VS.

    Harvard zegt nu in een statement dat de kaft vervangen is om ethische redenen. Ook biedt de universiteit excuses aan voor hoe eerder met het boek en de berichtgeving over de omslag is omgegaan.

    De verwijderde huid krijgt een "respectvolle bestemming", zegt Harvard. Over welke dat is zijn verschillende partijen binnen de universiteit en in Frankrijk nu met elkaar in overleg. De universiteit wiil zo "de waardigheid herstellen" van de vrouw wiens huid werd gebruikt.

  • Beelden van Japanse kampen zijn er nauwelijks, en al helemaal niet van vrouwen en meisjes. Daadoor zijn er nog weinig documentaires over de kampen in voormalig Nederlands-Indië gemaakt. Een Nederlandse filmmaker laat in de documentaire Als ik mijn ogen sluit dertien vrouwen die het hebben overleefd aan het woord.

    Het is fijn dat zij nu gehoord worden, vindt regisseur Pieter van Huystee. Dat is lang niet gebeurd. "Wat de vrouwen die het hebben meegemaakt bond, is de frustratie dat ze in Nederland nooit gehoord zijn na de Tweede Wereldoorlog", zegt hij tegen Omroep West. "Het gaat niet over wie het meeste leed heeft, natuurlijk moeten we 4 en 5 mei herdenken, maar het is ook tijd om het verhaal uit Indonesië te horen."

    Dit is de trailer van 'Als ik mijn ogen sluit':

    Al in 1981 kwam Van Huystee op het idee om de film te maken. "Toen pas werd een artikel gepubliceerd over het tweedegeneratiekampsyndroom voor mensen uit Nederlands-Indië. Toen dacht ik voor het eerst dat ik dit verhaal moest vertellen", zegt hij tegen de regionale omroep. "Nooit eerder werd er een ambitieuze film over gemaakt. Dat is heel raar."

    Zijn eigen moeder en oma hadden in het Japanse vrouwenkamp Tjideng gezeten. Pas toen zij allebei waren overleden, realiseerde Van Huystee zich dat hij niet veel naar hun ervaringen had gevraagd.

    In Als ik mijn ogen sluit stelt de filmmaker daarom dertien vrouwen die de Japanse kampen hebben overleefd de vragen die hij zijn moeder niet durfde te stellen.

    Tekeningen

    Er zijn weinig archiefbeelden uit Indonesië van na de Japanse capitulatie. Wel ontdekte Van Huystee veel tekeningen, gemaakt door vrouwen of meisjes, compleet met bijschriften. "Van de verschrikkingen, maar ook de lol die ze hadden. De tekeningen sluiten aan bij de verhalen van de vrouwen. Ze vertellen soms letterlijk hetzelfde verhaal."

  • Na het gebruik van een deelscooter is het de bedoeling dat de helm weer opgeborgen wordt in de daarvoor bedoelde koffer, maar dat gebeurt lang niet altijd: in Rotterdam liggen de helmen steeds vaker op straat of in de sloot.

    "We vissen er wel twee per dag uit het water", zegt Jan Pieter Kalkman van het waterschap Schieland en Krimpenerwaard tegen Rijnmond. Dat is niet alleen zonde van de helmen (die zijn zo vies dat ze bij het grofvuil eindigen), het kan ook de waterafvoer belemmeren. Door de helm kan een duiker, een buisvormige constructie die twee wateren met elkaar verbindt, verstopt raken. Bij regenbuien kan daardoor het overtollige water niet goed afgevoerd worden.

    Sneeuw voor de zon

    Ook vrijwilligers van Zwerfie Rotterdam, een organisatie die zwerfafval opruimt, komen regelmatig een helm van een deelscooter tegen. Vrijwilliger Ivo Rodermans vindt dat deelscooterbedrijven het probleem makkelijk kunnen oplossen. "Dat je in de app je scooter niet kan afmelden als die helm niet in de bak zit. Als je dat regelt, is dit probleem als sneeuw voor de zon verdwenen."

    Technisch is dat mogelijk, zegt een woordvoerder van deelscooterbedrijf Go Sharing, maar dat kost wel meer dan het vervangen van verloren helmen. "Dus dat is niet de moeite waard."

    Sinds januari 2023 is er een helmplicht voor bestuurders en passagiers van scooters die maximaal 25 kilometer per uur kunnen. Voor gebruik van bromfietsen en (elektrische) scooters van maximaal 45 kilometer per uur gold die plicht al.

    De gemeente Rotterdam promoot het gebruik van elektrisch deelvervoer, omdat het beter is voor het klimaat. Met speciale verzamelplekken in de stad probeert de gemeente overlast van wildparkeren terug te dringen, schrijft de regionale omroep. De stad heeft drie grote aanbieders van deelscooters: Felyx, Check en Go Sharing.

    Moeilijk traceerbaar

    Maar het achterlaten van helmen druist tegen het idee van schoon rijden in, zegt een woordvoerder van Go Sharing. "Het is slecht voor de natuur. Maar de meeste gebruikers bergen de helm netjes op", benadrukt hij.

    Het is dan ook geen enorme kostenpost, voor de bedrijven, schrijft Rijnmond. Ze houden in hun businessmodel rekening met het aanvullen van zoekgeraakte helmen. Er staat een boete op het kwijtmaken van een helm, maar de dader is meestal lastig te traceren. In een helmkoffer zitten meestal twee helmen, dus als er een kwijtraakt heeft de volgende gebruiker niet meteen een probleem te melden.

    Verzamelobject

    Waarom mensen de helmen laten slingeren, is niet duidelijk. Wel speelt het stelen ervan al langer. Zo namen agenten in Aalsmeer en Uithoorn een jaar geleden meerdere helmen in beslag. Die werden gedragen door jongeren die niet op een gehuurde, maar bijvoorbeeld hun eigen scooter reden.

    Ook Go Sharing merkt dat de helmen door sommigen als verzamelobject worden gezien. "Studentenhuizen sparen ze, en we zien er ook maaltijdbezorgers mee rijden."





Daginfo.nl -- Een verzameling van lokaal, regionaal en landelijk nieuws in een handig overzicht.
Generate date: [Fri, 29 Mar 2024 10:01:44 +0100]